Scubaduiken op het Groot Mayarif in Puerto Morelos, Mexico
Vijfentwintig voet onder water, ik rust uit met mijn knieën in het zand, bewust van mijn ademhaling, bewust van het zachte schommelen van mijn waterige atmosfeer – ik voel me alsof ik thuis ben. Ik wilde al jaren leren duiken. Hier ben ik dan, vlak voor de kust van Puerto Morelos, Mexico op het Groot Mayarif, beter bekend als het Meso-Amerikaans Barrièrerif, het op één na grootste rif ter wereld. Na een week studeren, testen afleggen en de veiligheidsprocedures keer op keer doornemen, dacht ik dat ik nog steeds nerveus zou zijn om in het diepe te duiken. Dat was ik niet. Ik plette mijn masker op mijn gezicht, trok de riemen van mijn BCD aan, sloeg mijn lippen om mijn ademautomaat en rolde achterwaarts over de zijkant van de duikboot.
Nu zit ik op mijn knieën op de bodem van de oceaan. Rechts torent een koraalmuur boven me uit en links van me strekt wit maïsmeelzand zich uit in het blauw. Een bedreigde groene zeeschildpad knabbelt aan schildpaddengras. Zowel hij als het gras wuiven in de onderzeese wind. Ik adem in en de extra lucht in mijn longen zorgt ervoor dat ik langzaam van de zeebodem opstijg. Ik strek me parallel aan de bodem uit, hou mijn handen lichtjes aan mijn middel, en gebruik de kracht van mijn felgele vinnen om mijn lichaam voort te stuwen als een vis. Ik meng me tussen de vissen.
Een zuidelijke pijlstaartrog verbergt zich in het zand. Zijn verraderlijke omtrek verraadt hem. Hij wringt zich los, vergezelt me een paar meter, en begraaft zich weer. Ik glijd een levende gang in waar fluorescerende pruim en gouden zeebaarsjes ronddartelen op een smalle richel en zilvergele staart snapper’s zich verdringen door een venster in het rif. Een doornige kreeft krabbelt achteruit in zijn hol en zwaait als een bezetene met zijn zwaardachtige antenne naar me.
De wanden van de canyon slinken en ik vlieg boven een onderzeese tuin. Hopen van mollig hersenkoraal ontspruiten van de zeebodem als struiken temidden van een veld van bladerige paarse zee fans. Bronzen kerstboomwormen bloeien als geanimeerde bloemen, springen tevoorschijn, pronken met hun haar van dennennaalden, en kruipen weer terug. Een gevlekte slurfvis fladdert met zijn doorschijnende vinnen. Hij zweeft als een kolibrie, maar hij lijkt meer op een vierkante polkadotballon met kuslipjes.
Uiteindelijk volg ik mijn bubbels naar de oppervlakte en klim met tegenzin terug in de boot. We varen terug over het water en terwijl ik over het glinsterende oppervlak uitkijk, slaat een rustgevend gevoel mijn armen om me heen. Isaac, onze kapitein, trekt de boot tot bijna aan het strand en ankert aan een gele boei. Ik spring in het kniediepe water en zeg mijn nieuwe duikvrienden vaarwel, “Hasta Luego!”
Alleen loop ik over het strand en vind een terrasje waar ik een pittige garnalencocktail drink in de zon, de wind en de frisse lucht. Een vrouw onderbreekt me. Ze heeft blond haar en blauwe ogen, net als ik, en ze vraagt in het Engels: “Do you live here?” Ze vraagt zich af of het restaurant creditcards accepteert. Ik weet het niet. Terwijl ze wegloopt vraag ik me af waarom ze me voor een plaatselijke bewoner aanzag. Misschien heeft ze gewoon herkend dat ik eindelijk thuis ben gekomen.
INFORMATIE ALSTUBLIEFT
ONTMOETEN
Puerto Morelos, Mexico, een slaperig vissersdorpje en de toegangspoort tot de Riviera Maya, ligt slechts 15 minuten ten zuiden van de luchthaven van Cancún. Je kunt een auto huren op het vliegveld en over de brede, pas geasfalteerde snelweg 307 rijden of, als je geen auto wilt huren, op een bus stappen. Die zet je af op het kruispunt van de snelweg en de weg naar de badplaats. Het is ongeveer een 1/2 mijl lopen naar Puerto Morelos. Als u liever niet wilt lopen, kunt u een van de witte taxi’s nemen. Als je eenmaal in de stad bent, heb je geen auto meer nodig. U kunt gemakkelijk een week doorbrengen met het leren kennen van het kleine dorp en de lokale bevolking, uw tijd verdelend tussen het proeven van de talloze restaurants, het bezoeken van de lokale boekhandel, duiken en snorkelen, het ontmoeten van expats, of gewoon slapen op het witte zand, bijna verlaten strand. De keuze is aan u.
SCUBA en SNORKEL
Je kunt diep duiken, schemer- en nachtduiken, wrakduiken en cenote duiken. Een cenote is een toegang tot een ondergrondse rivier waar het water glashelder is, stalactieten aan het plafond van de grot hangen en vleermuizen boven je hoofd fladderen. U kunt zelfs een duikbrevet halen. PADI duikcursussen zijn verkrijgbaar in de meeste plaatselijke duikwinkels.
FEEST
Puerto Morelos heeft een uitgebreide keuze aan restaurants. Wij probeerden El Tio, Posada Amor, Pelicanos (high end en op het strand. Volledige bar), La Petita (lokale vissers hangout. Sjofele buitenkant, maar heeft bomen en struiken en tafels in het zand binnen), La Casa Del Pescador, La Segura (de strandtent met de fantastische garnalen cocktail), Juicy Rosie’s Juice Bar (waar we George of the Jungle ontmoetten), Ojo de Agua, Cantina Habaneros (expat hangout), La Marina, en Peskyitos (mijn favoriet, Beste vis tacos overal!).
Reisverslaafde Laura LaBrie heeft over de hele wereld gezwommen in kristalheldere ondergrondse grotten, Maya piramides beklommen, gelachen met de lokale bevolking, wilde krokodillen begroet en inheemse gerechten geproefd. Ze schrijft vaak over haar avonturen in een poging om u mee te nemen op de rit, zodat ook u het wonder van deze grote blauwe planeet kunt ervaren en nadenken over haar geheimen en hidy holes. Je kunt Laura online vinden op [http://www.littletinyrocks.com]. Ze zal meer dan blij zijn om bij je te zitten en met je te praten.